BSN gebruik in de zorg

Het burgerservicenummer (BSN) is een persoonsnummer (en daarmee een gevoelig persoonsgegeven) dat in de eerste plaats bedoeld is voor contact tussen burgers en de overheid. Organisaties buiten de overheid mogen het BSN alleen gebruiken als dat wettelijk is bepaald.

Voor de zorgverlener en zorgverzekeraar is ook bij wet vastgelegd hoe zij het BSN moeten gebruiken. In principe kun je de volgende regels hanteren:

  • Verplichting
    - Het is verplicht om het BSN vast te leggen in de administratie. De zorgaanbieder controleert uw identiteit voordat het BSN opgeslagen wordt in de administratie.
     
  • Vrijblijvendheid
    - Uw zorgverlener is gemachtigd om uw BSN te vermelden op een herhaalrecept voor uw medicatie, om ervoor te zorgen dat de apotheker de medicijnen aan u toewijst.
    - Uw zorgverlener is bevoegd om uw BSN op een factuur te vermelden, zodat uw zorgverzekeraar kan verifiëren dat de facturering betrekking heeft op uw behandeling.
    - Uw ziekenhuis kan uw BSN opnemen op uw ziekenhuispas, patiëntenkaart of polsbandje bij een operatie, maar dit gebeurt uitsluitend om verwarring of identiteitsverwisselingen binnen het ziekenhuis te voorkomen.
     
  • Verbod
    - Uw apotheek dient uw BSN niet te plaatsen op uw medicijndoosje.
    - Uw zorgaanbieder mag uw BSN niet opnemen in een schriftelijke oproep of afspraak.
    - Uw zorgverzekeraar is niet gemachtigd om uw BSN op uw verzekeringspas te vermelden.


BSN op facturen

Het is niet algemeen verplicht om het BSN te gebruiken in de zorg. Dit heeft verschillende redenen, waarvan de belangrijkste reden is dat het BSN als een gevoelig persoonsgegeven wordt gezien en daarom niet standaard op facturen wordt vermeld. Bovendien zijn er situaties waarin patiënten hun zorgrekeningen niet bij hun zorgverzekeraar indienen omdat ze geen vergoeding kunnen krijgen. In dergelijke gevallen is het strikt genomen niet noodzakelijk om het BSN op de factuur te vermelden als de zorgverlener op de hoogte is van deze situatie.